හද ගැහෙන
නෙතු සැලෙන
සිහිනයකි නුඹ
රිද්මය...

අද 2014.12.22.....

සිතට දැනෙන්නෙ අපමන සතුටක් ඒ වගේම දුකක්...හදේ තත් සුසර වන රිද්මයෙන් මා වගේම ඔබත් සැනසේවී

සසල වී සිත
නිසල සද දැක...
මිලින වී නෙත
වත නොදැක නුඹ...
සිතත් නෙතගත්
මුලාවක හැර...
ඉගිළුනිද නුඹ
සොදුර කොයි අත...

සිතූ

මන්දාරම තුරුළු කරන්
මුව සිනහව රදවා...
නුඹ එන විට දෙවැට දිගේ
සැදෑ අහස පරදා...
සලිතව හද නුඹේ නමින්
සෙනෙහස් මල් පුබුදා...
බලා සිටිමි හදදොර  හැර
වසන්තයට හඩගා...

සිතූ

සදුන් සිසිලක
අහස් ගගුලක
නොවේ සෙනෙහස
ඔබගෙමයි...
සිතම සනහා
සෙනෙහෙ පුබුදා
දැනුන සෙනෙහස
ඔබගෙමයි...


සිතූ

ඛෙලිහුල් ඔය...

පින්න තැවරුණූ සීත පවනැල්
දරනු බැරි තැන සොයා උණුසුම
දෑල හඩවන පුංචි ගල්කුළු
සිඹින අරුමය ආදරෙන්...

ජපන් කෙකටිය මලට බැදි පෙම

ගොනු කරන්නට  බැරිව වදනින්

ඉනුව කදුළින් නැගුනු පෙනපිඩු

මකනයුරු දුක තද කරන්...

උරුම බව දැන දැනම සමනොල

දරනු බැරි තැන පිය වියෝගය

දුක්  දෙබස හැර තබා මුනිවත

නිසලවම බැස යයි සෙමින්...

සිතූ

සරත් සදට
ආවඩන්න...
හීන අරන්
වසන්තයට...
නුඹ එනකම්
නෙතු අයාන...
මං ඉන්නම්
ඉදි වැට ළග...

සිතූ

ඇකේෂියා ගසක විලාපය...

සදේ සැනසුම නුඹෙන් කොයි මට
රුහිරු නෙතගින් පුළුස්සයි ගත
එහෙත් දිනකර කෙලෙස කියමිද
මගේ ජිටය ඔබ නමින් බව...

ඉඩෝරය මට තැවුල් දුන්වග
කෙලෙස කියමිද මද පවන හට
සගවගෙන මගෙ දුක දොවන්නට
උරාබොමි මිහිමවගෙ දියවර....

            සිතු

මද සුළගට...   

ඇවිත් දැවටී
මගේ ගත සිඔ
සැනින් යයි  ඔබ
ඉහල අහසට...
දිවා රෑ ඔබ
ගැනම සිතනා
පුන්වි තණකොළ
මලකි තණ අග...


සිතු

මද පවන සේ...
මුදු සුවද සේ...
නැවුම් ජීවය රැගෙන ඒ යැයි
බලා සිටියත්
සැඩ සුළග වී
පාව ගිය යුරු
මහද තලමින්

සිතූ

සුළග සේ විත්
මහද දැවටී...
සොරාගත් සැටි
නෙතු පියන්...
හරිම පුදුමයි
මට තවත්...

සිතූ

නොපිපුනු සිනාකැන්
දක්නට පෙරුම් පුරමින්
ලතැවෙයි පෙම් සිතක්
එදා වාගෙම අදටත්....

සිතූ

   විය සිදුරින් නුබ දකිනට බැරිදා
        හමු නොවීම ඔබ මා තනි කෙරුවා...

ජීවිතය සුවපත් කරන,ජීවිතයට නව අරුතක් එක් කරන,අත් පටලා දුර ගමනක් යන්න පුළුවන්, තවත් සුන්දර හදවතක් හමුවෙනකම් තාරුණ්‍යයට ඉවසිල්ලක් නෑ.ඒ අන්කිසිවක් නිසාවත් නෙමෙයි තාරුණ්‍යය ඒ තරම්ම ආදරේට ආදරේ නිසා.ජීවිතේ සුන්දරම කාලෙ ඒ සුන්දරත්වය වඩාත් විදින්න කැමති නිසා...බලාගෙන ඇසිපියලන එක ක්ෂනයකින් ඔයාගෙ හදවත ඔයාට නැතිවෙයි.
           ඒත් සෙනෙහසින් පිරුණ ස්නේයේ නගර වල ඒ සෙනෙහෙ පුපුරවාලන බෝම්බ පිපිරෙන්න ඒ තරම් වෙලාවක් යන්නෑ. බාධක සියල්ලක්ම උහුලන්න පුළුවන් ඒත්,දෙමව්පියන්ගෙන් හා ආදරවන්තයා හෝ ආදරවන්තියගෙන් එක් පාර්ශවයක් තෝරගන්න උනොත් ඇත්තටම හරි අසරණ වෙනවා නේද.....

පීදුන සෙනෙහස් මල් දළුලන්නට
සිත් සේ අහසේ පියඹා යන්නට
අපට අවසර නෑ...
සෙනෙහෙ දියෙන් ජීවිතය දොවන්නට
ඔබට අවසර නෑ
මටද අවසර නෑ

දෙනෙතට සෙනෙහස් මග හමුවූදා
දෙසිතක් එක සිත වී දිදුලුවා
හදින් හදට බෝ දුර ගිය හින්දා
ඔබ මා ගොළුවි බලාන උන්නා
සෙනෙහෙ දියෙන් ජීවිතය දොවන්නට
ඔබට අවසර නෑ
මටද අවසර නෑ

නොයිදුල් පැතුමන් නෙතු අග රන්දා
පවුරු වලලු රැස් බෝ ඇති හන්දා
විය සිදුරින් නුබ දක්නට බැරි දා
හමුනොවීම ඔබ මා තනි කෙරුවා
සෙනෙහෙ දියෙන් ජීවිතය දොවන්නට
ඔබට අවසර නෑ
මටද අවසර නෑ
            
                                   සිතූ

නිල් අඹරේ රන්තරුවැල් බලා හිදීවී
මිහිමඩලේ නිල්තුරුහිස බලා හිදීවි
ක්ෂිතිජඉමට අසිරි අරන්
ඔබ මා මුනගැසෙන තුරා බලා හිදීවී

සද එළියට කවි පෑ හද සෙනෙහේ සිත්තම්
නයනතුරා කඩා හැලෙන අමබිදු රසවැල්
එය ඔබට දැනේ නම්...
මුදු සුවදක් වී දැවටී මම
සෙනෙහස දෙන්නම්

අදුරු රැයට පුරා සදක් මිහිබට සුරදෙව්
වියලුනු කතරට දියබිද සයුරකි මනලොල්
එය ඔබට දැනේ නම්...
මුදු සුවදක් වී දැවටී මම
සෙනෙහස දෙන්නම්

                        සිතූ

නිල් ඉදුවර කියු කවි ගී පදමාලා මනරම්
රෑ තුන්යම හදපාරා කදුළු දේය මටනම්
එහිමාරුත වටහාගෙන අතවැනුවත් කදුලැල්
ඔබ නොදන්න ආදරයක හිත පැටලෙයි සැමකල්

ආදරයට ඉගිකෙරුවත් ඔබ ගයනා පදවැල්
හදපාරා නෙතු හඩවා ඇයි මෙතරම් සරදම්
සුදු සුසිනිදු පිච්ච කොපුල් රතුකරවා සැමකල්
ඔබ පතන්නෙ ආදරයද මගෙ කදුළද තුන්කල්

ගීතයෙ මුදු වදනින් සිත තුන්කල් සැනසේවා
දරදඩු සිත සලිතව ආදර මල් පිබිදේවා
හදමල්ගැබ යහනක්  ආදරේ දැනේවා
ආදරේම ගීතයක්ව හදවත සැනසේවා

නිල් ඉදුවර...
       
               සිතූ

සුළං පොදක් සේ
වසන්තයක් ගෙන
මහද විලට ඔබ
වඩින තුරා...
නැවුම් පැතුම් මල්
දෝත දරාගෙන
හද දොර හැර මම
හිදිමි බලා...


සිතූ