නිල් අඹරේ රන්තරුවැල් බලා හිදීවී
මිහිමඩලේ නිල්තුරුහිස බලා හිදීවි
ක්ෂිතිජඉමට අසිරි අරන්
ඔබ මා මුනගැසෙන තුරා බලා හිදීවී
සද එළියට කවි පෑ හද සෙනෙහේ සිත්තම්
නයනතුරා කඩා හැලෙන අමබිදු රසවැල්
එය ඔබට දැනේ නම්...
මුදු සුවදක් වී දැවටී මම
සෙනෙහස දෙන්නම්
අදුරු රැයට පුරා සදක් මිහිබට සුරදෙව්
වියලුනු කතරට දියබිද සයුරකි මනලොල්
එය ඔබට දැනේ නම්...
මුදු සුවදක් වී දැවටී මම
සෙනෙහස දෙන්නම්
සිතූ
No comments:
Post a Comment