හද සැලුනා... නෙතු රිදුනා..
කෙලෙසින් ඔබ හැරයම්දෝ සිතුනා
සෝගී හඩ ඇසුනා...ඛෙලිහුල ඉකිබිදිනා...
සබ්රා මව්නි ඹබ හැරයනදා...


   සිතූ

හද ගැහෙන
නෙතු සැලෙන
සිහිනයකි නුඹ
රිද්මය...

අද 2014.12.22.....

සිතට දැනෙන්නෙ අපමන සතුටක් ඒ වගේම දුකක්...හදේ තත් සුසර වන රිද්මයෙන් මා වගේම ඔබත් සැනසේවී

සසල වී සිත
නිසල සද දැක...
මිලින වී නෙත
වත නොදැක නුඹ...
සිතත් නෙතගත්
මුලාවක හැර...
ඉගිළුනිද නුඹ
සොදුර කොයි අත...

සිතූ

මන්දාරම තුරුළු කරන්
මුව සිනහව රදවා...
නුඹ එන විට දෙවැට දිගේ
සැදෑ අහස පරදා...
සලිතව හද නුඹේ නමින්
සෙනෙහස් මල් පුබුදා...
බලා සිටිමි හදදොර  හැර
වසන්තයට හඩගා...

සිතූ

සදුන් සිසිලක
අහස් ගගුලක
නොවේ සෙනෙහස
ඔබගෙමයි...
සිතම සනහා
සෙනෙහෙ පුබුදා
දැනුන සෙනෙහස
ඔබගෙමයි...


සිතූ

ඛෙලිහුල් ඔය...

පින්න තැවරුණූ සීත පවනැල්
දරනු බැරි තැන සොයා උණුසුම
දෑල හඩවන පුංචි ගල්කුළු
සිඹින අරුමය ආදරෙන්...

ජපන් කෙකටිය මලට බැදි පෙම

ගොනු කරන්නට  බැරිව වදනින්

ඉනුව කදුළින් නැගුනු පෙනපිඩු

මකනයුරු දුක තද කරන්...

උරුම බව දැන දැනම සමනොල

දරනු බැරි තැන පිය වියෝගය

දුක්  දෙබස හැර තබා මුනිවත

නිසලවම බැස යයි සෙමින්...

සිතූ

සරත් සදට
ආවඩන්න...
හීන අරන්
වසන්තයට...
නුඹ එනකම්
නෙතු අයාන...
මං ඉන්නම්
ඉදි වැට ළග...

සිතූ