කදුලු බිදු විත් රටා මැව්වා
දෙනෙත් ගග බර වැඩි නිසා...
ලයෙහි සුසුමන් හෙමින් සැලුනා
සිත් මලම පොඩි වූ නිසා...
දෙතොල් ගුලිවී මුහුන කලුවී
වැහි වලා සද වැසු නිසා...
නෙලුම් මියැදේ  තරු මිලින වී
මුලු ලොවම දුක දත් නිසා...

                  
                         සිතූ